Jan Węglarz
Ukończył studia matematyczne na UAM w 1969 r. oraz na Wydziale Elektrycznym Politechniki Poznańskiej (PP) w 1971 r., na którym też obronił doktorat w 1974 r. (promotor: Zdzisław Bubnicki) i uzyskał habilitację w 1977 r. Tytuł profesora nadzwyczajnego n.t. otrzymał w 1983 r., a tytuł profesora zwyczajnego n.t. w 1988. W 1991 r. został wybrany członkiem korespondentem, a w 1998 r. członkiem rzeczywistym PAN.
Od 1976 r. kieruje pracownią, a potem zakładem Badań Operacyjnych i Sztucznej Inteligencji, finalnie w Instytucie Informatyki PP, którego dyrektorem był w latach 1990 – 2016. Obszar jego zainteresowań naukowych obejmuje problematykę szeregowania zadań i zarządzania zasobami, głównie w systemach komputerowych. Opublikował, jako autor lub współautor, kilkanaście monografii (m.in. Scheduling under Resource Constraints – Deterministic Models, Baltzer, 1986 oraz Handbook on Scheduling – from Theory to Practice, Springer, 2019) oraz ok. 300 artykułów, m.in. w takich czasopismach, jak: ACM Transactions on Mathematical Software, IEEE Transactions on Computers, Management Science, Operations Research, European Journal of Operational Research, Journal of Scheduling, Discrete Applied Mathematics, Future Generation Computer Systems. Wypromował 25 doktorów, z których 13 uzyskało habilitację, 9 tytuł profesora, a 2 jest członkami rzeczywistymi PAN.
W 1995 r. (Jerozolima) został wybrany Prezydentem-elektem EURO (The Association of European Operational Research Societies) na kadencję 1997/98 (funkcja jednokadencyjna), jako pierwsza osoba z krajów Europy Środkowo-Wschodniej I, jak dotychczas, jedyny Polak. Pełnił liczne funkcje w wybieralnych gremiach i organach nauki, m.in. prezesa Oddziału Poznańskiego i członka Prezydium PAN (2003 – 2010), przewodniczącego Komitetu Informatyki PAN (2007 – 2014), przewodniczącego Zespołu T-11 KBN (2000 – 2005), członka Komitetu Polityki Naukowej (2005 – 2008), czy wieloletniego członka CK ds. Stopni i Tyt. Nauk.
Od początku lat 90-tych ub. wieku głęboko zaangażowany w rozwój infrastruktury informatycznej nauki w Polsce, w tym zwłaszcza w powstanie Miejskich Sieci Komputerowych oraz sieci kręgosłupowej PIONIER , łączącej całe polskie środowisko naukowe z Internetem i zapewniającej w pełni partnerski udział polskiej nauki w Europejskiej Przestrzeni Badawczej. Od 1996 r. pełnomocnik Dyrektora Instytutu Chemii Bioorganicznej PAN (aktualnie status Know wspólnie z Wydziałem Biologii UAM) ds. Poznańskiego Centrum Superkomputerowo-Sieciowego, które jest jednym z czołowych w Europie centrów naukowo-badawczych w obszarze ICT (m.in. ponad 170 międzynarodowych projektów, w tym 42 w Horyzoncie 2020, Nagroda „Kryształowej Brukselki” w latach: 2004, 2010, 2016 oraz specjalna w roku 2018).
Za działalność zawodową wyróżniony m. in.: EURO Gold Medal (1991, Aachen), EURO Distinguished Service Medal (2018, Walencja; jest trzecią osobą po zmarłym w 2018 r. Bernardzie Roy i Dominiku de Werra, posiadającą oba te wyróżnienia), Nagrodą Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej (2000), ośmioma honorowymi doktoratami oraz tytułem Honorowego Obywatela Miasta Poznania (2016). Odznaczony: Krzyżem Kawalerskim (1991), Oficerskim (1997) oraz Komandorskim (2004) Orderu Odrodzenia Polski.